KÖYÜMÜZ HAKKINDA

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

Üçköy, Çorum İli Merkez İlçeye bağlı olup, İl Merkezine 37 Km. uzaklıktadır. Aşağı ve Yukarı olmak üzere iki Mahalleden oluşmaktadır. İdari yapısı bütündür. Önceleri günlük ulaşım yapılmakta iken nüfusun azalması ile günlük toplu ulaşım yapılamamaktadır. Özel araçlarla veya Komşu Çıkrık Köyüne ait araçlar ile ulaşım sağlanmaktadır. Köyde yaşayan insanlar hayvancılık ve tarımla uğraşmaktadır. Arazisi geniş olmakla beraber kırsal ve verimsiz olması nedeniyle halkın kentlere göç etmesine sebep olmuştur. Böylece genç nüfus özellikle İstanbul, Çorum, İzmir, Ankara ve diğer İllere göç etmişlerdir.  Çoğunluğu Köy ile bağlarını koparmamışlardır.  Ayrıca;  yurt dışında, özellikle Avrupa Ülkelerinden Almanya, Fransa, Hollanda, Avusturya, İtalya ve İngiltere ile ABD, Avusturalya, Kanada, Japonya ve diğer ülkelerde de çok sayıda Üçköy’lü yaşamaktadır.

1970 li yılların başında köyün nüfusu 1500 civarında, İlkokul öğrenci sayısı 250-300 civarında iken köyden kente göç ile nüfusta sürekli azalma olmuştur. 2020 yılı itibarıyla köyde yerleşik olarak yaşayan nüfus 150 civarındadır. Öğrenim çağında genç nüfus olmadığından köyde bulunan iki adet İlkokul kapalıdır. Yaz mevsiminde Şehirlerden gelip, mevsimlik yaşayanlar ile nüfus bir miktar daha artmaktadır.    

                              Çorum Üçköy'ün Yıllara Göre Nüfus Verileri    

             Yıl                    Erkek                         Kadın               Genel Nüfus  

            2022                   63                                87                          150

            2021                   67                                 90                         157

            2020                   69                                 97                         166

            2019                   70                               102                         172

            2018                   74                                 99                         173

            2017                   71                                 96                         167

            2016                   71                                101                        172

            2015                   73                                100                        173

            2014                   74                                100                        174

            2013                   78                                101                        179

            2012                   75                                102                        177

            2011                   79                                111                        190

            2010                   76                                110                        186

            2009                   76                                106                        182

            2008                   87                                119                        206

            2007                   87                                113                        200

            2000                    --                                  --                         285

            1990                    --                                   --                        516

            1985                    -                                     --                       672

Coğrafi Yapısı 

Üçköy konumu 40° 23' 57.9876'' Kuzey ve 35° 10' 10.4412'' Doğu gps koordinatlarıdır. Çorum İli Merkez İlçeye bağlı olup, Orta Karadeniz Bölümünün iç kısmında yer almaktadır. Doğuda Çıkrık Köyü, güneyde Örencik Köyü, batıda Ahmetoğlan Köyü, Güneybatıda Gökçepınar Köyü, kuzeyde Akdağ (Kırklardağı) ile çevrili olup, 1791 rakımlı Kırklar dağının Mevci tepesi eteklerinde kurulmuştur. 

İklim

Üçköy Karadeniz ikliminden İç Anadolu iklimine geçiş bölgesinde bulunmaktadır. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlıdır. İç Anadolu step iklimi özelliklerini gösterir.

 Bitki Örtüsü 

Doğal bitki örtüsü bozkırdır (step). papatya, gelincik, hardal, deve dikeni, köy göçeren dikeni, kök boyası, kangal otu, sığır kuyruğu, gülhatmi, zambak, yavşan otu, sütleğen, geven, geniş yayılma alanı bulmuştur.

Akarsu boylarında söğüt, sulak bölgelerde kavak, ceviz, elma, armut, erik, kiraz, vişne, kaysı, ayva, kızılcık, şeftali, dut, karadut, üvez(eyvaz), ıhlamur, iğde, nar, fındık muşmula, yabani gül, böğürtlen, ebegümeci, efelek, yabani semizotu, vb, kurak bölgelerde meşe, ardıç, karaağaç, çam, çitlembik, yaban eriği, alıç, kuşburnu, madımak, kekik, ada çayı,   çeşitlerine rastlanır.

Tarım alanlarında üzüm, buğday, arpa, yulaf, çavdar, haşhaş, mısır, ayçiçeği, fiğ, korunga, yonca,  fasulye, nohut, yeşil mercimek, soğan, patates, pırasa, lahana, kabak, turp, havuç, salatalık, bakla, bezelye, ıspanak, maydanoz, sarımsak, nane, tere, patlıcan, bamya, pancar, karpuz, kavun, dereotu, yer elması, süpürgeotu, vb yetiştirilir.

Son yıllara kadar üzüm ve ceviz köyün başlıca ana gelir kaynağını oluşturmuştur. Sap kısmından İp, çuval, çul, heybe, hayvan yuları vb. eşyalar yapmak, tohumunu yiyecek olarak kullanmak üzere önemli ölçüde ekonomik değeri bulunan kendir ekimi yapılırdı. Ancak; kente göç ve sentetik malzemelerin üretilmesinden ve bazı bölgelerde ekimi yasaklanmasından dolayı kendir yetiştiriciliğine son verilmiştir.

İlkbahar ile birlikte kardelen, çiğdem, yabani sümbül, yabani lale, menekşe çiçekleri de görülür. Ülkemizin bazı bölgelerinde nadir olarak yetişen altın otu köyümüzün kırklar dağında kızlar kırkları denilen tepe yamaçlarında yetişmektedir. Bu bitki yetiştiği bölge itibarıyla  “kırklar çiçeği” adıyla anılmaktadır. P ve C vitamini içeren altın otu, daha çok mide dostu oluşu, sindirimi kolaylaştırması, basura, eklem ağrılarına iyi gelmesi ile bilinen mucizevi bir bitkidir.

 Hayvancılık:

Köyün başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılık olmuştur. Büyükbaş hayvanlardan inek, manda,  küçükbaş hayvanlardan koyun ve keçi yetiştirilmektedir. Karasığır ineklerin melez ırka dönüştürülmesi için aşı çalışmalarına 1980 li yılların başından itibaren geçilmiş ve netice alınmıştır. Öküz, Manda, At ve katır koşum hayvanı olarak kullanılmış,  tarımda makineleşme ile 1970 li yılların sonunda koşum hayvanları tamamen ortadan kalkmıştır. Eşek ise yük ve binek hayvanı olarak hizmet vermiş, nüfusun köylerde yoğun olduğu dönemlerde her evde en az bir eşek bulunurdu. Kümes hayvanlarından tavuk, ördek, kaz ve hindi yumurta ve et ihtiyacının karşılanmasında önemli yer tutmuştur.

Arı yetiştiriciliği: Eskiden beri arıcılık yapılmaktadır. Son yıllarda da fazla önem kazanarak sepet tabir edilen karakovan arıcılıktan fenni kovan arı yetiştiriciliğine geçilmiştir. Kaliteli çiçek balı, arı sütü, polen ve propolis üretilmektedir. Üretilen arı ürünleri özellikle Çorum, İstanbul, İzmir, Ankara ve diğer illerde pazarlanmakta, hatta yurt dışına da gönderilmektedir.

 Eğitim, Kültür ve Sağlık

Üçköy İlkokulu: Köyde gerek Cumhuriyet öncesi gerekse Cumhuriyetin ilanından sonra ‘oda’ olarak adlandırılan yerlerde öğrencilere eğitimler verilmiştir. Köyde okul var iken komşumuz Çıkrık Köyüne Bölge İlkokulu yaptırılırken mevcut okul dönemin idaresi tarafından yıktırılıp, malzemeleri Çıkrık Köyü’nde yapılan okula nakledilmiştir. 1935-1945 li yıllarda öğrenciler bir kısmı pansiyonlu olmak üzere Çıkrık Köyü İlkokulunda öğrenim görmüşlerdir. Daha sonra köy halkının çabaları ile 5 sınıflı olarak Köye İlkokul 1945 yılında tekrar yapılmış ve 1946-1947 eğitim-öğretim yılında öğretime başlamıştır. Yapılan okul binasının arsasını köy halkından Partoğ Mehmet (Mehmet ÇAĞLAYAN) bağışlamış ve bina köy muhtarlığı ve halkının girişimleri ile yerden 1,5 metre yüksekte tek katlı iskedos ve kerpiç yapı olarak inşa edilmiş duvarları söndürülmüş kireç ile sıva yapılmıştır. Öğrenci sayısının fazla olması nedeniyle bu okulun idare odalarından birisi sürekli olarak sınıf haline dönüştürmüş ve A-B şubeleri olarak 6 sınıf halinde kullanılmıştır. Okulun lojmanı, spor ve gezi alanı, sebze ve meyve yetiştirilen geniş bir uygulama bahçesi ile üzüm yetiştirilen bağı mevcuttu.  

Zaman içerisinde bu binanın yıpranması nedeniyle 1974 yılında dönemin muhtarı Veli AYDINER’ in girişimleri ile devlet tarafından aynı bahçe içerisine taş duvarlı 5 sınıflı yeni bir ilkokul ve Lojman yaptırılmıştır. Eski okul ise uzun zaman boş olarak bekletilmiş ve 2015 yılında kendiliğinden yıkılmıştır. 

1977 yılında Başmahalle halkının girişimleri ile Çorum Valiliği tarafından Baş mahalleye lojman ve deposu olan 5 sınıflı yeni bir ilkokul yapılmış ve böylece köyde aşağı mahallede ve yukarı mahallede olmak üzere 2 adet ilkokul olmuştur. 1980’ li yıllara kadar ilkokula devam eden öğrenci sayısı 250-300 arasında iken köydeki genç nüfusun kente göç etmesi nedeniyle bu tarihten sonra okula devam eden öğrenci sayısı sürekli azaldığından bugün her iki okulda da eğitim yapılmamaktadır.

1972 yılında Çıkrık Köyüne açılan Ortaokul'a köyümüzden çok sayıda öğrenci devam etmiş ve öğrenim görmüştür.

Kurslar: Köyde 1974 yılında Biçki Dikiş kursu açılmış ve çok büyük ilgi görmüştür. Mezuniyet sergisine dönemin Çorum Valisi Adil AKTAN ve Şehir Protokolü iştirak etmiştir. Daha sonra kızlara yönelik halı dokuma ve benzeri kurslar açılmıştır.

Sağlık: Köyde Sağlık Ocağı bulunmamaktadır. Önceki yıllarda zaman zaman Ebe-Hemşire görevlendirilmesi yapılmış, görevlendirilen Ebe'ler kendi ikametlerinde görevlerini sürdürmüşlerdir.

Ayrıca; Köyümüz halkından sağlık okullarında öğrenim görmüş çok sayıda sağlık memurlarımız ile askerliklerini sağlık (sıhhiye) sınıfında yapan köylümüz her fırsatta halkın sağlık sorunlarına katkı sağlamıştır. Yerel kırık-çıkıkçıların ve diş çekimi yapanların da mevcut olduğu köyümüzde köy halkının yanısıra çevre köyler de istifade etmiştir.

Sosyal Durum 

1978 yılına kadar köydeki evlerde şebeke suyu yoktu. İçme ve kullanma suyu ihtiyacı köyün muhtelif yerlerinde bulunan çeşmelerden taşıma yöntemiyle temin edilmekte iken, dönemin muhtarı Hüseyin ÖZDEMİRCİ’ nin girişimleri, devlet ve köy halkının katkısı ile Büyük Çal eteklerinde bulunan Gürleyik suyu köye getirilerek önce değirmenler mevkiine su deposu yapılmış ve buradan aşağı mahallenin evlerine şebeke suyu bağlanmıştır. Başmahallenin evlerine ise aynı dönemde Mevci Eteklerinde bulunan Elmalar bölgesinden getirilen su bağlanmıştır.

Yine Muhtar Hüseyin ÖZDEMİRCİ’ nin girişimleri ile köyümüz 1979 yılında Elektriğe kavuşmuştur.

Köyün karşı yaka ile bağlantısını sağlayan köy içindeki ağaç köprü 1974 yılında dönemin muhtarı Veli AYDINER’ in girişimleri Köy Hizmetleri Müdürlüğü ve köy halkının katkılarıyla yenilenmiştir.

Köyün şose olan yolu ise 2000 li yılların başında dönemin muhtarı Veysel KAPLAN’ ın girişimleri ile stabilize (soğuk asfalt) olarak yaptırılmıştır

Dil, Ağız, Lehçe ve Şive

Dil    : Bir sesli işaretler sistemi olan dil, aynı toplulukta yaşayan veya aynı milletten olan insanların anlaşabilmelerini sağlayan en gelişmiş iletişim aracıdır.

Ağız  : Bir dilin yalnız söyleyiş farklılığı gösteren koludur

Lehçe: Bir dilin belli bir coğrafi bölgedeki insanlar tarafından konuşulan çeşididir.

Şive  : Bir dilin izlenebilen tarihi dönemlerinde ayrılmış koludur. Ayrılıklar, lehçede olduğu kadar değildir.

 Köyümüzün Anadili Türkçe olup, Çorum, Amasya bölgesi halkının ortak konuştuğu bir ağız, lehçe ve şive ile konuşulur.

Konuşulan kelimelerde bazı sessiz harflerin başına sesli harf eklenir, bazı harfler değiştirilir, bazılarına yeni harfler eklenir, bazı kelimeler kısaltılarak söylenir.

Çorum bölgesine Özgü ‘’HEERİ (Heri)’’ kelimesi köyümüzde de sıkça kullanılmaktadır.

Genellikle cümlenin sonuna getirilen ‘ heeri’ kelimesi, emir kipi ile biten kelimeyi yumuşatarak olumsuzlukları ortadan kaldırır ve olumlu hale getirir. Bu bakımdan yerli halk için çok önemli kelimedir. 

Örneğin: yapma heeri,  dur heeri, haydi gidelim heeri, koş heeri, gel heeri (Burada heri’ nin olumsuzluğu olumluya çevirme ve ikna kabiliyeti vardır.)

Yine Çorum bölgesine Özgü Yaramaz Çocuk anlamına gelen‘’GÖBEL (Gobel)’’ kelimesi köyümüzde sıkça kullanılmaktadır.